Dile deÄŸil göze bak
Yüze deÄŸil öze bak
Görmek istersen aslı
Lâfa deÄŸil hâl’a bak 

Hâl’i neyse kiÅŸi o
Söz neyse terazi o
Başka tanık gerekmez
Ölçü ne söylerse o
 
BoÅŸ lafa gerek yoktur
Çok lafta yalan çoktur
Söylenen söz olmalı
Söz yaydan çıkan ok’tur
 
Gıybete ne gerek var
Gıybette kul hakkı var
Gerekirse dilsiz ol
Konuşmayıp susmak var
 
Olmaya sözün yalan
Doğrudur eşref kılan
Asılsız söz söylemek
Eder doÄŸruyu talan
 
Kul hakkı haram yeme
Dün dünde kaldı deme
Günden sonra gece var
HelâlleÅŸme bekleme
 
 Heybesi hak olanın 
Ä°çi dolu olanın
Yolu doğru olanın
YolculuÄŸu hayr olur
 
Heybesi boş olanın
Sözü nahoÅŸ olanın
Eseri yas olanın
Akıbeti nar olur
 
Tamiri geçmiÅŸ dama
Balçık çamuru yama
Çöktükten sonra çatı
Ah vah çekip aÄŸlama
 
Gönül Derya, sevgi su
Beden gemi doÄŸrusu
Okyanuslarda yüzüp
Kara bulmak arzusu
 
Can bedende misafir 
Gelir Med gider Cezir 
Son halin  toprak sudur
Gerisi Allah kebir