Hey sen ordaki, anlatma bana insanı
Kalbe kazınan her şiirin, vardır kendi lisanı
Dalar bazen uzaklara düÅŸünür içinden
Aklındadır kalemi, lakin yoktur imkanı

YüzleÅŸmesi gerekir, yolu yarılamıştır geçmiÅŸi
Artık yoktur, ne sevgisi ne de ilgisi
Derdi başından aşkın, altında ezilir
Dünyalık dert yoktur bilmez ki kendisi

Ölüm yokmuÅŸ gibi yaÅŸadı, insanoÄŸlu
Kimileri bulduğunu sandı, doğru yolu
Yeryüzünde sevgiyi aÅŸk sananlar
Ä°hanet ile buldu, bu kadim sonu

Hayata küstürür onu, geçen zaman
Kabullenmesi gerek bunu, aÄŸlamadan
Yer edinmiÅŸtir aÅŸkta kalbinin sevgisi
Ama bilmez ki
Herkesin yarım kalır hikayesi...